Συχνά Προβλήματα Υγείας στις Γάτες

Η Νόσος Κατώτερου Ουροποιητικού στις Γάτες μπορεί να οδηγήσει σε ουρολοίμωξη, διόγκωση της ουρήθρας λόγω λίθων (ουρολιθίαση) ή φλεγμονή της ουροδόχου κύστης. Συνήθως μπορούν να παρατηρηθούν τα ακόλουθα σημεία της νόσου:

• Η γάτα σας πηγαίνει πιο συχνά στην τουαλέτα.
• Προσπαθεί να ουρήσει, αλλά έχει δυσκολίες.
• Η γάτα σας νιαουρίζει ή "κλαίει" από πόνο κατά την ούρηση.
• Μπορεί να παρατηρήσετε αίμα στα ούρα.

Η κατάσταση στην οποία το ουροποιητικό σύστημα είναι "φραγμένο", μπορεί γρήγορα να αποτελέσει μια πραγματική απειλή για τη ζωή της γάτας σας. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο άμεσα (!), από τη στιγμή που παρατηρήσετε πως η γάτα σας δεν μπορεί να ουρήσει παρά την έντονη προσπάθειά της. Όσο πιο γρήγορα θα ενεργήσετε, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσετε να βοηθήσετε τη γάτα σας.

Σε ακραίες περιπτώσεις, η ουρήθρα μπορεί να κλείσει τελείως, προκαλώντας την συσσώρευση των ούρων στην ουροδόχο κύστη. Δεδομένου ότι οι μεταβολίτες των ούρων δεν μπορούν πια να απομακρυνθούν από το σώμα, υπάρχει κίνδυνος επικίνδυνων συμπτωμάτων δηλητηρίασης. Επικίνδυνη συνέπεια μπορεί επίσης να είναι η μετατόπιση των ηλεκτρολυτών στο αίμα.

Σε προχωρημένα στάδια, η κατακράτηση ούρων συνεχίζεται στα νεφρά και υπάρχει κίνδυνος οξείας νεφρικής ανεπάρκειας. Εάν λοιπόν παρατηρήσετε ότι η γάτα σας μπορεί να αποβάλλει με δυσκολία ή καθόλου τα ούρα της, πρόκειται για απόλυτη ανάγκη. Επισκεφτείτε αμέσως τώρα έναν κτηνίατρο για να προλάβετε προτού συμβεί κάτι χειρότερο.

Ενώ οι γάτες που ζουν σε εξωτερικούς χώρους σπάνια πάσχουν από ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος, οι γάτες εσωτερικού χώρου και οι γάτες σε νοικοκυριά με πολλές γάτες εμφανίζουν ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο να προσβληθούν από τη νόσο.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παράγοντες όπως η παχυσαρκία και η έλλειψη άσκησης ευνοούν την ανάπτυξη της Νόσου Κατώτερου Ουροποιητικού στις γάτες. Για το λόγο αυτό, οι στειρωμένες αρσενικές γάτες διατρέχουν επίσης ιδιαίτερο κίνδυνο, καθώς συχνά έχουν υπερβολικό βάρος.

Το άγχος και η διατροφή παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο. Εάν η γάτα σας τρώει μόνο ξηρά τροφή και πίνει πολύ λίγο, αυτό μπορεί επίσης να ευνοήσει την ανάπτυξη ασθενειών του ουροποιητικού συστήματος.

Όταν φτάσετε στον κτηνίατρό σας, συνήθως θα έχει ήδη υποψίες για την ύπαρξη της Νόσου Κατώτερου Ουροποιητικού μετά από την περιγραφή του ιδιοκτήτη. Για να επιβεβαιώσει όμως αυτή την υποψία, ο κτηνίατρός σας πρέπει να εξετάσει τη γάτα σας.

Μετά από μια γενική εξέταση, ο κτηνίατρος δεν θα ελέγξει μόνο τα ούρα της γάτας σας, αλλά και το αίμα. Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιήσει μεθόδους απεικόνισης (π.χ. ακτινογραφία ή υπερηχογράφημα) για να αποκλείσει την ύπαρξη λίθων ή όγκων στο ουροποιητικό σύστημα.

Δεδομένου ότι οι παθήσεις που ανήκουν στη Νόσο Κατώτερου Ουροποιητικού έχουν διαφορετικούς τρόπους ανάπτυξης, η θεραπεία εξαρτάται πάντα από την συγκεκριμένη περίπτωση και εξαρτάται από τη σοβαρότητα και την αιτία της νόσου.

• Μέτρα έκτακτης ανάγκης: Πρωτίστως, είναι σημαντικό να εξαλειφθεί η ουροστασία και έτσι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση της γάτας σας. Για το σκοπό αυτό, ο κτηνίατρος θα αναισθητοποιήσει τη γάτα σας και θα τοποθετήσει έναν ουροκαθετήρα. Αυτό του επιτρέπει να ξεπλύνει και να αδειάσει την ουροδόχο κύστη για να αποτρέψει περαιτέρω επιπλοκές. Εάν η γάτα σας προσπαθήσει να ουρήσει ξανά μόνη της, ο κτηνίατρος μπορεί να αφαιρέσει τον καθετήρα. Εάν δεν μπορεί να τοποθετηθεί καθετήρας, ο κτηνίατρος μπορεί να χρειαστεί να τρυπήσει την ουροδόχο κύστη και να απομακρύνει την ποσότητα των περιττών ούρων. Οι ενδοφλέβιες εγχύσεις μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση της κυκλοφορίας. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν αντιφλεγμονώδη φάρμακα για τη μείωση της φλεγμονής.
  
  
• Καταπολέμηση της αιτίας: Εάν πλέον η κατάσταση της γάτας σας έχει σταθεροποιηθεί, είναι σημαντικό να καταπολεμηθεί η αιτία του προβλήματος. Τα μέτρα που πρέπει να λάβετε εξαρτώνται από την υποκείμενη νόσο. Ο κτηνίατρός σας θα σας συμβουλεύσει σχετικά και θα σας συνταγογραφήσει ειδική διαιτητική τροφή ή φαρμακευτική αγωγή, για παράδειγμα.

Η Νόσος του Κατώτερου Ουροποιητικού Συστήματος (FLUTD) δεν αποτελεί αυτοτελή ασθένεια αλλά έναν όρο που καλύπτει όλες τις κατηγορίες και περιλαμβάνει μια ποικιλία από παράγοντες που την προκαλούν. Εκτός από τους διάφορους παράγοντες κινδύνου (παχυσαρκία, γάτα εσωτερικού χώρου, στειρωμένη αρσενική γάτα), είναι σημαντικό να υποθεί ότι οι γάτες με τη Νόσο έχουν συχνά μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες παθήσεις:

Ιδιοπαθής κυστίτιδα
Η ιδιοπαθής κυστίτιδα της γάτας (FIC) - μια ιδιαίτερη παραλλαγή της κυστίτιδας - είναι ένας κοινός παράγοντας που προκαλεί τη νόσο του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος στις γάτες. Συνήθως οφείλεται στο στρες και όχι σε προηγούμενη βακτηριακή λοίμωξη.

Πέτρες στην ουροδόχο κύστη
Ορισμένες γάτες είναι επιρρεπείς στο σχηματισμό κρυστάλλων ούρων και λίθων στην ουροδόχο κύστη. Αυτό είτε σχετίζεται με τη φυλή είτε με τη διατροφή τους. Αυτές οι πέτρες προκαλούνται από τη συσσώρευση ανόργανων αλάτων (π.χ. οξαλικό ασβέστιο, στρουβίτη) στα ούρα. Εάν οι λίθοι εμποδίζουν τη ροή των ούρων, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνη απόφραξη του ουροποιητικού συστήματος.

Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος
Μια βακτηριακή λοίμωξη της ουροδόχου κύστης μπορεί επίσης να προκαλέσει FLUTD. Ωστόσο, η περίπτωση αυτή είναι πιο σπάνια στις γάτες σε σχέση με τα δύο πρώτα σημεία.