Αντίο για πάντα: όταν η γάτα πρέπει να υποβληθεί σε ευθανασία
Ευθανασία γάτας; Μια δύσκολη απόφαση - ακόμη και αν το ζώο υποφέρει.
© Bianca / stock.adobe.com
Ακούγεται σαν παλιά προκατάληψη ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν κακή τύχη. Ακόμα και σήμερα, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν για διάφορους λόγους να απορρίπτουν γάτες με μαύρο τρίχωμα. Αδίκως, μιας και οι «μαυρόγατες» είναι εξίσου αξιαγάπητες όπως και οι ψιψίνες με λευκό ή «πολύχρωμο» τρίχωμα.
Οι μαύρες γάτες πρέπει πάντα να έρχονται αντιμέτωπες με κάθε είδους προκαταλήψεις: ως συνεργοί του διαβόλου εκδιώκονταν για αιώνες στην Ευρώπη. Για προληπτικούς ανθρώπους εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να είναι συνώνυμο της κακοτυχίας. Στα καταφύγια ζώων περιμένουν περισσότερο από το μέσο όρο αναμονής για ένα νέο σπιτικό.
Από την άλλη πλευρά, οι μαύρες γάτες θεωρούνται μυστικιστικά και μυστηριώδη πλάσματα. Υπάρχει μια δόση αλήθειας σε αυτές τις προκαταλήψεις και από πού προέρχονται;
Ο Γάλλος συγγραφέας Max O’Rell δίνει μια σαφή απάντηση σε αυτό το ερώτημα: «Το αν μια μαύρη γάτα φέρνει καλή ή κακή τύχη, εξαρτάται από το αν είσαι άνθρωπος ή ποντίκι.»
Μόνο τα ποντίκια πρέπει να προσέχουν – όπως και από όλες τις άλλες γάτες. Οι άνθρωποι δεν έχουν τίποτα να φοβούνται. Κάνοντας μια επισκόπηση στην ιστορία της Ευρώπης κατά τη διάρκεια των αιώνων, οι μαύρες γάτες είναι αυτές που είχαν πολλή κακή τύχη με ανθρώπους.
Η δεισιδαιμονία ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν κακή τύχη έχει μακρά παράδοση στην Ευρώπη. Ήδη από το Μεσαίωνα οι γάτες συνδέονταν με τη μαγεία και τη μαύρη μαγεία.
Στις αρχές της σύγχρονης περιόδου ξεκίνησε το κυνήγι των μαγισσών. Εκτιμάται ότι περίπου 40.000 έως 60.000 άνθρωποι εκτελέστηκαν με την υποψία ότι ήταν μάγοι/μάγισσες. Μαζί τους κάηκαν στην πυρά εξίσου τόσες πολλές μαύρες γάτες.
Εάν μια μαύρη γάτα διασχίζει το δρόμο από τα αριστερά, αυτό σημαίνει μεγάλη κακοτυχία. Αυτή η δεισιδαιμονία πηγαίνει πίσω στη χριστιανική σκέψη.
Η Βίβλος γράφει ότι στην τελευταία κρίση οι καλοί άνθρωποι τοποθετούνται στη δεξιά πλευρά, ενώ οι κακοί άνθρωποι τοποθετούνται στα αριστερά (κατά Ματθ 25: 31-46). Έτσι η γάτα έρχεται από την κακή, δυσοίωνη πλευρά.
Ανά τους αιώνες συνεχίστηκαν και άλλα σκληρά έθιμα: Στις 24 Ιουνίου έκαψαν ζωντανές μαύρες γάτες θεωρώντας τις ως «πλάσματα του διαβόλου». Ωστόσο, οι γάτες που ρίχτηκαν στη φωτιά έπρεπε να είναι εντελώς μαύρες. Θεωρούνταν πραγματικοί διάβολοι μόνο εάν δεν είχαν ούτε μία λευκή τρίχα στο σώμα τους.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι ολόμαυρες γάτες να γίνουν όλο και πιο σπάνιες με την πάροδο του χρόνου. Αντιθέτως, επέζησαν γάτες με λευκές κηλίδες και κατάφεραν να κληροδοτήσουν το χρώμα τους στις επόμενες γενιές. Ακόμα και σήμερα είναι πολύ σπάνιο να βρείτε ολόμαυρες γάτες. Οι περισσότερες έχουν κάπου μια λευκή κηλίδα.
Συμβαίνει επανειλημμένως αυτή την ημέρα οι κακοποιοί ζώων και οι σατανιστές να κακοποιούν τα συγκεκριμένα ζώα για «μαύρη μαγεία». Ευτυχώς, τέτοια φρικτά τελετουργικά ανήκουν στο παρελθόν. Παρ’ όλα οι ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων συνιστούν για λόγους ασφαλείας να κρατάτε τις μαύρες γάτες στο σπίτι κατά τη διάρκεια του Χάλογουιν.
Στην Αγγλία πιστεύουν ότι οι «μαυρόγατες» φέρνουν τύχη – ιδίως στις γυναίκες. Μια αγγλική παροιμία λέει για παράδειγμα: «Εάν η γάτα είναι μαύρη, δεν θα υπάρχει έλλειψη μνηστήρων.»
Παρεμπιπτόντως, μια μαύρη γάτα θεωρείται το τέλειο γαμήλιο δώρο στα Βρετανικά Μίντλαντς, διότι φέρνει ευτυχία και αιώνια αγάπη στη νύφη.
Οι μαύρες γάτες παραμένουν συνήθως περισσότερο στα καταφύγια ζώων μέχρι να βρουν ένα νέο σπιτικό. Σε μια έρευνα της Γερμανικής Ένωσης Προστασίας των Ζώων, το 48 τοις εκατό από τα ερωτηθέντα καταφύγια ζώων επιβεβαίωσε ότι οι γάτες με μαύρο τρίχωμα είναι πιο δύσκολο να βρουν ένα νέο σπίτι.
Όταν ερωτήθηκαν για τους λόγους της απόρριψης, σχεδόν τα μισά από τα καταφύγια ζώων (47 τοις εκατό) ανέφεραν δεισιδαιμονίες και προκαταλήψεις. 32 τοις εκατό ανέφερε ζητήματα αισθητικής. Με άλλα λόγια: Προφανώς πολλοί άνθρωποι βρίσκουν τις μαύρες γάτες λιγότερο ωραίες και προτιμούν ζώα διαφορετικών χρωμάτων.
Το γεγονός ότι οι μαύρες γάτες δεν φωτογραφίζονται εύκολα, φαίνεται επίσης να αποτελεί εμπόδιο στην εύρεση νέου σπιτιού. Για selfies με γάτες στο Instagram κτλ. ενδείκνυνται περισσότερο οι «πολύχρωμες» γάτες.
Μερικοί άνθρωποι φοβούνται τις μαύρες γάτες. Οι σκουρόχρωμες γάτες θεωρούνται λιγότερο φιλικές, και μάλιστα επιθετικές. Δεν υπάρχουν ωστόσο επιστημονικά στοιχεία γι’ αυτό.
Λόγω του χρώματος είναι δύσκολο να ερμηνεύσει κανείς τις εκφράσεις του προσώπου της. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις μεταξύ ανθρώπου και γάτας, και συμβάλλει επίσης στη φήμη της ως μυστηριώδες πλάσμα.
Οι μαύρες γάτες έχουν και τους θαυμαστές τους. Με βάση το πρότυπο του μαύρου πάνθηρα Μπαγκίρα από το βιβλίο της ζούγκλας δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ η φυλή της γάτας Βομβάης.
Οι γάτες Βομβάης είναι μεσαίου μεγέθους και κοντότριχες. Θεωρούνται περίεργες και ευφυείς οικογενειακές γάτες. Το μόνο εγκεκριμένο χρώμα τριχώματος γι’ αυτήν τη φυλή είναι το μαύρο.
Στην προσπάθεια αντιμετώπισης των προκαταλήψεων έναντι των μαύρων γατών και βελτίωσης της κακής τους εικόνας, οι ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων στον αγγλόφωνο κόσμο καθιέρωσαν το εξής: Κάθε 17 Αυγούστου τιμάται η Ημέρα της Μαύρης Γάτας (Black Cat Appreciation Day). Στη Μεγάλη Βρετανία, η «Εθνική Ημέρα της Μαύρης Γάτας» (National Black Cat Day) γιορτάζεται επίσης στις 27 Οκτωβρίου.
Μακάρι να θεσπιστεί και εδώ στην Ελλάδα η Ημέρα της Μαύρης Γάτας. Θα το ευχόμασταν.
Πηγές:
https://www.tierheime-helfen.de/schwarze-tierheimtiere
Desmond Morris: Catwatching – Die Körpersprache der Katze
Ευθανασία γάτας; Μια δύσκολη απόφαση - ακόμη και αν το ζώο υποφέρει.
Λόγω της τάσης της να είναι ευμετάβλητη και μυστηριώδης, η γάτα δείχνει άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο πόσο αγαπάει τον ιδιοκτήτη της. Επίσης, μερικές φορές το δείχνουν με πιο διακριτικό τρόπο σε σχέση με τους σκύλους. Παρ' όλα αυτά, ο γνώστης της γάτας θα είναι σε θέση να αναγνωρίσει σαφώς τα σημάδια αγάπης της. Όσο περισσότερο εμπιστεύεστε το ένστικτό σας - όπως ακριβώς κάνει και η γάτα σας - τόσο περισσότερο θα βλέπετε και θα αισθάνεστε πόσο πολύ σας αγαπάει το κατοικίδιό σας.
«Τσακώνονται σαν το σκύλο με τη γάτα»: όποιος ακούει αυτή τη φράση, υποθέτει ότι η γάτα και ο σκύλος δεν είναι ακριβώς οι καλύτεροι φίλοι. Υπάρχει όντως μια δόση αλήθειας στο μύθο ότι ο σκύλος και η γάτα είναι ορκισμένοι εχθροί; Σε ποιες περιπτώσεις μπορεί αυτό να οδηγήσει σε παρερμηνείες; Υπάρχει η δυνατότητα να αφήσετε μια γάτα και ένα σκύλο να ζουν στο ίδιο σπίτι, και παράλληλα τα δύο ζώα να είναι ευτυχισμένα;