Γερμανικό Μπόξερ (Boxer)

Γεροδεμένο και ευκίνητο, πεισματάρικο και ισορροπημένο, ήρεμο και έτοιμο να αμυνθεί – το Γερμανικό Μπόξερ φαίνεται να είναι ένας σκύλος γεμάτος αντιφάσεις. Ωστόσο, αυτή ακριβώς η αντιφατικότητα καθιστά το Μπόξερ έναν πραγματικά «πολυτάλαντο» σκύλο.

Χαρακτηριστικά

Το Μπόξερ είναι μεν σήμερα δημοφιλές κυρίως ως οικογενειακός σκύλος, αλλά αφήνει θετικές εντυπώσεις και ως σκύλος φύλαξης, προστασίας και διάσωσης, καθώς και ως σκύλος συντροφιάς και άθλησης. Το καλόκαρδο και παιχνιδιάρικο Μπόξερ ενδείκνυται ακόμη και για φύλαξη παιδιών και για συντροφιά στο παιχνίδι. Κάθε εργασία, που ανατίθεται στο Μπόξερ, την εκπληρώνει άριστα.

Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι πειθαρχεί πρόθυμα και μπορεί να εκπαιδευτεί επίσης εύκολα. Τα Μπόξερ θεωρούνται απλοί σκύλοι και πρόθυμοι να μάθουν. Αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους φιλικά και χωρίς δόλο. Χάρη στην ήρεμη και ισορροπημένη φύση του χαρακτήρα τους ενδείκνυνται για οικογενειακοί σκύλοι. Ένα Μπόξερ αισθάνεται άνετα ακόμη και σε οικογένειες με μικρά παιδιά. Αξιοσημείωτη είναι η μεγάλη υπομονή του, που δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να φτάσει στα όριά της, ακόμη και απέναντι σε απερίσκεπτα μικρά παιδιά. Αγαπά τα παιδιά πάνω απ’ όλα και παίζει ανέμελα μαζί τους έως και σε προχωρημένη ηλικία.

Όσο αφοσιωμένος και πιστός είναι στην οικογένειά του, τόσο σε εγρήγορση και επαγρύπνηση είναι για πράγματα που θα μπορούσαν να διαταράξουν αυτό την «οικογενειακή γαλήνη». Ένα Μπόξερ αντιμετωπίζει αρχικά τους ξένους δύσπιστα και αποστασιοποιημένα. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, δεν θα διστάσει να προστατεύσει την οικογένειά του και να την υπερασπιστεί. Το θάρρος και η τόλμη, που διακρίνουν το Μπόξερ, το καθιστούν έναν αξιόπιστο σκύλο-φύλακα, που σε σύγκριση με άλλες φυλές σκύλων αυτής της κατηγορίας δεν έχει να φοβάται τίποτα. Ωστόσο, τα Μπόξερ δεν αντιδρούν ποτέ επιθετικά, και ούτε δαγκώνουν ούτε γίνονται άγρια, χωρίς να συντρέχει κάποιος λόγος. Αν ο δικός του άνθρωπος του δώσει σήμα «λήξης συναγερμού», πείθεται γρήγορα για τις καλές προθέσεις των επισκεπτών και του αρέσει να κάνει νέους φίλους.

Πάνω απ’ όλα, η έμφυτη ψυχραιμία του και η ισχυρή αυτοπεποίθησή του κρατούν το Μπόξερ πάντα υπό έλεγχο και συνδυάζουν τα αντιφατικά εκ πρώτης όψεως γνωρίσματα του χαρακτήρα του, σχηματίζοντας έτσι μια συνολικά ισορροπημένη συμπεριφορά.

Εμφάνιση

Το Γερμανικό Μπόξερ ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των θαυμαστών του, όχι μόνο χάρη στην πολύπλευρη φύση του χαρακτήρα του, αλλά και στη μοναδική εμφάνισή του. Χαρακτηριστικό είναι κυρίως το κεφάλι του με το λεπτό, γεμάτο γωνίες κρανίο, και τον όσο το δυνατόν πιο πλατύ και δυνατό κυνόδοντα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι το λεγόμενο προγναθικό δάγκωμα, όπου η κάτω γνάθος επιτρέπεται να προεξέχει της άνω γνάθου τόσο, ώστε το σαρκώδες άνω χείλος να εξακολουθεί να καλύπτεται από τους κυνόδοντες της μακρύτερης κάτω γνάθου. Η σκουρόχρωμη μάσκα του ρύγχους διαφέρει ευκρινώς από το χρώμα του κεφαλιού. Σύμφωνα με την FCI, στα Μπόξερ επιτρέπονται οι κίτρινες και ραβδωτές χρωματικές παραλλαγές. Το κίτρινο βασικό χρώμα κυμαίνεται από ανοιχτό κίτρινο έως σκούρο κόκκινο του ελαφιού, ωστόσο σύμφωνα με το πρότυπο προτιμούνται οι κιτρινοκόκκινοι ενδιάμεσοι τόνοι. Σε ραβδωτά Μπόξερ οι σκούρες ή μαύρες γραμμές (ράβδωση) πρέπει να διαφέρουν εμφανώς από το κίτρινο βασικό χρώμα. Τα λευκά σημάδια επιτρέπεται να καλύπτουν το πολύ ένα τρίτο της επιφάνειας του σώματός τους.

Το κοντό, λείο τρίχωμα τονίζει το γερό και μυώδες ανάστημα του Γερμανικού Μπόξερ. Παρά τη μάλλον γεροδεμένη σωματική διάπλασή τους, τα Μπόξερ είναι κάθε άλλο, παρά αδέξιοι ή νωθροί σκύλοι. Οι ζωηρές κινήσεις κατά τις οποίες κυρίως τα μυώδη πίσω πόδια φαίνονται εύπλαστα, διακρίνουν όλη τη δύναμη και τη γοητεία αυτής της φυλής. Η σωματική διάπλαση ενός Μπόξερ έχει τετραγωνισμένες αναλογίες, δηλαδή το ύψος του ακρώμιου είναι ίσο με το μήκος του σώματος. Ο έντονα στρογγυλός λαιμός περνά από τον αυχένα έως τον ώμο, σχηματίζοντας ένα κομψό τόξο.

Η ουρά και τα αυτιά αφήνονται στη φυσική τους κατάσταση. Το κόψιμο των αυτιών, κατά το οποίο ακρωτηριάζονταν τμήματα του πτερυγίου των αυτιών σε κουτάβια επτά εβδομάδων, απαγορεύεται στη Γερμανία από το 1986, σύμφωνα με τη νομοθεσία περί προστασίας των ζώων. Από το 1998 δεν επιτρέπεται να κόβεται πλέον ούτε η ουρά. Ωστόσο, καθώς δεν τάχθηκαν όλες οι χώρες υπέρ της απαγόρευσης κοψίματος, μπορεί να συναντήσει κανείς ακόμη Μπόξερ με κομμένα αυτιά ή ουρά, που προέρχονται από το εξωτερικό. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με την FCI, τα κομμένα αυτιά και η κομμένη ουρά, δεν θεωρούνται ελάττωμα, αν και ουσιαστικά απορρίπτεται το κόψιμο για λόγους καλλωπισμού. Τα αυτιά που δεν έχουν κοπεί είναι ψηλά τοποθετημένα, ακριβώς όπως και η ουρά, και φτάνουν μέχρι το μάγουλο, ακουμπώντας σε αυτό. Τα σκουρόχρωμα μάτια με τα μαύρα περιγράμματα των βλεφάρων προσδίδουν στο Μπόξερ τη χαρακτηριστική, γεμάτη ενέργεια έκφρασή του.

Ιστορία

Οι σκύλοι της φυλής “Brabanter Bullenbeißer”, που θεωρούνται άμεσοι πρόγονοι του Γερμανικού Μπόξερ, απέπνεαν δύναμη και ενέργεια. Κατά το Μεσαίωνα οι σκύλοι του τύπου “Bullenbeißer” (γνωστό και ως Γερμανικό Μπουλντόγκ) εξαπλώθηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Αρχικά εκτρέφονταν κυρίως για το κυνήγι άγριων θηραμάτων, που προέβαλαν αντίσταση, όπως αρκούδες ή αγριογούρουνα. Το 16ο έως 18ο αιώνα, οι δυνατοί σκύλοι εκπαιδεύονταν στην Αγγλία και για αγώνες θεάματος, στους οποίους έπρεπε να παλεύουν με ταύρους και να τους καταβάλλουν, όπως στο κυνήγι. Με το πλατύ στόμα τους έπιαναν τόσο σταθερά στη λεία τους, έως ότου τελικά αυτή έπεφτε κάτω. Για την εκτροφή, η οποία τότε βρίσκονταν ως επί το πλείστον στα χέρια των κυνηγών, επιλέγονταν κυρίως σκύλοι, που είχαν ένα πολύ ευρύ ρύγχος με μικρή ανασηκωμένη μύτη. Η περιγραφή αυτών των “Bullenbeißer”, με την οποία ασχολήθηκε το 1820 ο George Franz Dietrich από την Winckell στο «εγχειρίδιο για κυνηγούς, νόμιμους κυνηγούς και λάτρεις του κυνηγιού», θυμίζει ήδη την εμφάνιση του σημερινού Μπόξερ: Bullenbeißer ή Bärenbeißer («αυτός που δαγκώνει τον ταύρο» και «αυτός που δαγκώνει την αρκούδα», αντίστοιχα), μια όχι πολύ μεγαλόσωμη, αλλά δυνατή, θαρραλέα φυλή σκύλων με χοντρά, κοντά κεφάλια. Καταφέρουν να πιάσουν το θήραμα που κυνηγούν, αλλά είναι βαριοί σκύλοι. Στην ηλικία των έξι εβδομάδων κόβονται αυτιά και ουρά. Λόγω της κακίας και του θυμού τους μπορούν εύκολα να γίνουν επικίνδυνα απέναντι σε ανθρώπους και ζώα. Για το λόγο αυτό, σε πολλές χώρες δεν επιτρέπεται να τα χρησιμοποιούν. Ενώ λοιπόν το ανάστημα και η σωματική διάπλαση του “Bullenbeißer” έχει πολλές ομοιότητες με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του Γερμανικού Μπόξερ, η φύση του χαρακτήρα του τόσο αγαπητού σήμερα οικογενειακού σκύλου δεν έχει πλέον σχεδόν τίποτα κοινό με τους επιθετικούς κυνηγετικούς σκύλους. Η αλλαγή της φύσης των απογόνων συνδέεται με την εμφάνιση των πυροβόλων όπλων, που κατέστησαν τους σκύλους περιττούς για το κυνήγι και περιόρισαν γρήγορα την αναπαραγωγή τους. Μέσω της διασταύρωσης του εκτρεφόμενου Αγγλικού Μπουλντόγκ έγινε μια προσπάθεια στα τέλη του 19ου αιώνα για την αναπαραγωγή μιας νέας φυλής σκύλων. Η φυλή αυτή θα έπρεπε μεν να εξακολουθεί να θυμίζει εμφανισιακά τους προγόνους της, αλλά θα έπρεπε να αποκλίνει εμφανώς από αυτούς στη φύση του χαρακτήρα της. Επιπλέον, όσον αφορά στη χρησιμότητά τους ως σκύλοι, ο ρόλος και τα καθήκοντα, που θα αναλάμβαναν, θα έπρεπε να διαφέρουν εξίσου. Το 1895 οι ιδρυτές αυτής της νέας φυλής στο Μόναχο συγκεντρώθηκαν στην πρώτη «Λέσχη Μπόξερ». Το όνομα του Γερμανικού Μπόξερ προέρχεται από το χαρακτηρισμό “Bierboxer”, που χρησιμοποιείται συχνά στο Μόναχο. Οι εκτροφείς στο Μόναχο είχαν από πολύ νωρίς κατά νου, πως θα έπρεπε να είναι το “Bierboxer” τους: «ένας όμορφος, κομψός οικογενειακός σκύλος, απαλλαγμένος από κάθε χοντροκομμένη εξωτερική εμφάνιση ή ακόμη και αποκρουστικά, τρομακτικά άσχημα χαρακτηριστικά.» Ουσιαστικά αυτό το πρότυπο της λέσχης Μπόξερ, που συντάχθηκε το 1905, ισχύει έως σήμερα.

Εκτροφή και Υγεία

H Λέσχη Μπόξερ e.V. με έδρα το Μόναχο εξακολουθεί να είναι αρμόδια για τον καθορισμό του πρότυπου της φυλής. Αυτό το ρόλο αναλαμβάνει στη συνέχεια η FCI. Ενώ το Μπόξερ, το οποίο αναγνωρίστηκε επίσημα ως σκύλος υπηρεσίας το 1924, εκτρέφονταν αρχικά κυρίως ως σκύλος εργασίας, αυτός ο σκοπός εκτροφής είναι σήμερα μάλλον σπάνιος. Παρ’ όλο που αρχικά ο σκοπός της εκτροφής ήταν οι επιδόσεις του σκύλου, αξίζει να σημειωθεί ότι τα μέλη της λέσχης Μπόξερ έδιναν πάντα σημασία στην εξέλιξη της φύσης του χαρακτήρα τους και ότι κατά την μακρά ιστορία τους, η εκτροφή τους δεν είχε ποτέ ως σκοπό μόνο την επίδοση ή την ωραία εμφάνιση. Έτσι, το Μπόξερ μπορούσε να ξεδιπλώσει καλύτερα πολλά θετικά γνωρίσματα του χαρακτήρα του.

Αυτή η φυλή σκύλων απέκτησε παγκόσμια αναγνώριση τη δεκαετία του ’30, όταν η κυνολόγος Friederun Stockmann συμμετείχε με τα ολοκληρωμένα στη μορφή Μπόξερ της “vom Dom” σε πολλές εκθέσεις και τελετές απονομής βραβείων. Με το Μπόξερ της, Lustig vom Dom, η Stockmann έθεσε τις βάσεις για τη σημερινή φυλή Μπόξερ και χάρη σε αυτήν, η φυλή έγινε μία από τις πιο διάσημες και δημοφιλείς σε όλο τον κόσμο φυλές σκύλων.

Εκτός από την πρώτη Λέσχη Μπόξερ e.V. με έδρα το Μόναχο, υπάρχουν σήμερα πολλές άλλες ενώσεις σε όλο τον κόσμο, που είναι αφοσιωμένες στο Γερμανικό Μπόξερ. Επιπρόσθετα στα εθνικά και παγκόσμια πρωταθλήματα, οι εθνικές και τοπικές ομάδες αυτής της λέσχης διοργανώνουν τακτικά εκθέσεις μορφολογίας σκύλων και εξετάσεις επιδόσεων. Τα πρότυπα για μια επιτυχή εκτροφή σκύλων Μπόξερ θέτει όπως πάντα η Λέσχη Μπόξερ του Μονάχου. Έτσι, για την αναπαραγωγή επιτρέπονται μόνο Μπόξερ, τα οποία ανταποκρίνονται πλήρως στις απαιτήσεις του πρότυπου της φυλής. Εκτός από την εμφάνιση και την υγεία, εξετάζονται επίσης η φύση του χαρακτήρα και η φυσική κατάσταση. Μπόξερ που δεν έχουν περάσει την εξέταση για καταλληλότητα αναπαραγωγής, αποκλείονται αυστηρά από την αναπαραγωγή. Ο υπεύθυνος, που έχει υπό την εποπτεία του τα νεογνά όλων των εκτροφέων από τη στιγμή της γέννησής τους (breed warden), εκδίδει πιστοποιημένους αναλυτικούς γενεαλογικούς χάρτες (pedigree) της VDH και FCI, εφόσον πληρούνται οι απαραίτητες προδιαγραφές.

Οι αυστηροί έλεγχοι πρέπει να προλαμβάνουν την εξάπλωση κληρονομικών ασθενειών. Δυστυχώς τα Μπόξερ τείνουν να έχουν κάποιες παθήσεις, όπως παραμορφώσεις των αρθρώσεων, δυσπλασία του ισχίου (HD), αρθρίτιδα ή σπονδύλωση (αρθρίτιδα στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης). Επίσης όλο και πιο συχνά εμφανίζονται όγκοι ή καρδιακές παθήσεις. Μια συνετή εκτροφή είναι απαραίτητη για αυτή την πολύ φιλάσθενη φυλή σκύλων. Κατά την αξιολόγηση της υγείας των εκτρεφόμενων σκύλων μπαίνουν ιδανικά κάτω από το μικροσκόπιο όχι μόνο οι γεννήτορες, αλλά και τα αδέλφια, τα ετεροθαλή αδέρφια, οι παππούδες, οι θείοι και θείες. Γι’ αυτό προσέχετε να μην αγοράζετε Μπόξερ από αναξιόπιστους εκτροφείς, οι οποίοι προσφέρουν σκύλους σε τιμή «ευκαιρίας». Προκειμένου να αποφύγετε τα υψηλά έξοδα σε κτηνιάτρους και τον πρόωρο θάνατο του σκύλου, θα πρέπει ως αγοραστές να ενημερώνεστε εκ των προτέρων για τον εκτροφέα. Η ένταξη στη λέσχη Μπόξερ και η παρουσία πιστοποιημένων γενεαλογικών χαρτών του σκύλου με τα εμβλήματα της VDH και FCI είναι ενδείξεις για μια αξιόπιστη εκτροφή, κατά την οποία εξασφαλίζονται πολλή δέσμευση και αφοσίωση εκ μέρους των εκτροφέων. Τα περισσότερα από τα 12.000 μέλη της Λέσχης Μπόξερ κρατούν τα Μπόξερ τους στην οικογένεια. Τα κουτάβια προπονούνται και εκπαιδεύονται στις περιοχές άσκησης των 220 τοπικών ομάδων. Εκτός από εκτεταμένα αθλήματα επιδόσεων, στο ημερήσιο πρόγραμμα υπάρχουν ασκήσεις σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης, τη φροντίδα και την εκπαίδευση των Μπόξερ.

Συνθήκες Διαβίωσης και Εκπαίδευση

Παρ’ όλο που τα Μπόξερ θεωρούνται πολύ απλοί και φιλικοί σκύλοι, που τους αρέσει να πειθαρχούν στους ανθρώπους τους, χρειάζεται κιόλας μια καλή και συνεπής εκπαίδευση, προκειμένου να βγουν στην επιφάνεια όλα αυτά τα θετικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Ωστόσο, η φιλομαθής φύση του χαρακτήρα του και η υπακοή του τον καθιστούν έναν πολύ ευχάριστο μαθητή, του οποίου η εκπαίδευση θα αποδώσει γρήγορα καρπούς. Για το Μπόξερ σημαντικό ρόλο παίζει η συμπεριφορά του δασκάλου απέναντί του, η οποία θα πρέπει να είναι πάντα ήρεμη, χαλαρή και με χιούμορ. Όταν καταπιέζονται ή ασκείται βία επάνω τους, τα Μπόξερ μπορούν επίσης να δείξουν την πεισματάρικη και ξεροκέφαλη φύση του χαρακτήρα τους, η οποία σίγουρα δεν θα ήταν προς όφελος του ιδιοκτήτη τους. Αντιθέτως, εάν οι σκύλοι αισθάνονται εξ’ ολοκλήρου άνετα, είναι πάντα πολύ πιστά αφοσιωμένοι στην οικογένειά τους και ακολουθούν πολύ πρόθυμα τους κανόνες εκπαίδευσης των ανθρώπων τους. Στην κορυφή της «κλίμακας ευεξίας» των Μπόξερ μπαίνει πάντα το πρόγραμμα άθλησής τους. Τα Μπόξερ είναι πολύ ευκίνητοι σκύλοι, που θέλουν να κινούνται πολύ. Λατρεύουν τους μακρινούς περιπάτους με την οικογένεια, εξίσου όπως το τρέξιμο με τους αθλητικούς ιδιοκτήτες τους ή τις εκδρομές πεζοπορίας στην ύπαιθρο. Εάν η βόλτα στον καθαρό αέρα συνδέεται επίσης στη συνέχεια με μικρά παιχνίδια, τότε τίποτα δεν σταματά τα παιχνιδιάρικα Μπόξερ. Ακόμη και πιο ηλικιωμένα Μπόξερ ενθουσιάζονται πάντα για μπάλες, ξυλαράκια, παιχνίδια με ήχο squeaker ή παιχνίδια τραβήγματος. Δεν είναι να απορεί κανείς που το Μπόξερ τα πάει τόσο καλά με παιδιά, στην ουσία μοιράζεται μαζί τους την ξέγνοιαστη και χαρούμενη φύση του χαρακτήρα τους και την ασυγκράτητη επιθυμία για παιχνίδια. Ως εκ τούτου, τα Μπόξερ αισθάνονται υπερβολικά άνετα σε οικογένειες με παιδιά. Ακόμη και σε οικογένειες με μικρά παιδιά, όπου συνήθως γίνεται αρκετή φασαρία, τα Μπόξερ παραμένουν πάντα ισορροπημένα και φιλικά, χάρη στην χαρακτηριστική ψυχραιμία τους. Προβλήματα θα μπορούσαν να προκύψουν το πολύ με τα νεαρά Μπόξερ, τα οποία θα μπορούσαν να τρομάξουν τα παιδιά (ή τους γονείς τους) με τη διαχυτικότητά τους. Μέσα στον ενθουσιασμό τους για παιχνίδι, τα κουτάβια δεν έχουν όρια και αντιδρούν μερικές φορές λίγο παρορμητικά. Προκειμένου να μάθουν τα νεαρά Μπόξερ να φέρονται προσεκτικά με παιδιά (και ενήλικες), είναι σημαντικό να τους προσφέρετε εξαρχής μια συνεπή εκπαίδευση. Μόνο έτσι ο σκύλος μαθαίνει ότι υπάρχουν ορισμένοι κανόνες και κάποια όρια, όσον αφορά στη συναναστροφή με ανθρώπους. Αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι ενήλικα Μπόξερ, τα οποία σε νεαρή ηλικία δεν έλαβαν μια τέτοιου είδους εκπαίδευση, δεν θα μπορούσαν πλέον να μάθουν από την αρχή. Αν ενδιαφέρεστε για ένα σκύλο από το καταφύγιο ζώων, αξίζει να επενδύσετε μερικές ώρες σε μια σχολή εκπαίδευσης σκύλων, και το Μπόξερ σας θα αποκτήσει σίγουρα σύντομα τη χαρά για μάθηση.

Λόγω της φιλομάθειάς τους και της έμφυτης επιθυμίας τους να πειθαρχούν, τα Μπόξερ ενδείκνυνται επίσης για αρχάριους ιδιοκτήτες σκύλων, όπου «αρχάριος» δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει κανείς να είναι εξαρχής εντελώς ανενημέρωτος. Σε περίπτωση που το Μπόξερ είναι ο πρώτος σας σκύλος, ενδείκνυνται – εκτός από τις βασικές γνώσεις σχετικά με τη φυλή – να μάθετε κάποιους κανόνες εκπαίδευσης και ασκήσεις, που θα διασκεδάσουν το Μπόξερ σας και θα σας κάνουν εγγυημένα ένα αχώριστο «δίδυμο».