Ιαπωνικό Ακίτα (Akita)

Φροντίδα: Είναι απαιτητική η περιποίηση του Ιαπωνικού Ακίτα;

Η σωστή φροντίδα του τετράποδου φίλου σας συμβάλλει επίσης στην καλή υγεία του. Το σκληρό και κάπως κοντό τρίχωμα των Ακίτα δεν θέτει υψηλές απαιτήσεις στην περιποίηση, καθώς διαθέτει έναν εξαιρετικό μηχανισμό αυτοκαθαρισμού. Επομένως, αρκεί να το βουρτσίζετε μια φορά την εβδομάδα και, αν χρειάζεται, να το καθαρίζετε από τυχόν βρωμιές μετά τις βόλτες.

Ωστόσο, η κατάσταση είναι διαφορετική κατά την περίοδο αλλαγής του τριχώματος (δύο φορές το χρόνο). Προκειμένου να απομακρυνθούν οι παλιές, νεκρές τρίχες από το τρίχωμα, το καθημερινό και κυρίως το σχολαστικό βούρτσισμα είναι απαραίτητο σε αυτή τη φάση.

Άθληση: Πόση δραστηριότητα χρειάζεται ένα Ιαπωνικό Ακίτα;

Με μια πρώτη ματιά, το Ακίτα μπορεί να φαίνεται ότι είναι ένα σκυλί χωρίς απαιτήσεις: του αρέσουν οι ήρεμοι, μεγάλοι περίπατοι και δεν χρειάζεται καθημερινά νέες αθλητικές και πνευματικές προκλήσεις όπως άλλες φυλές σκύλων. Είναι ο πεισματάρης και ισχυρογνώμων χαρακτήρας του που απαιτεί πολλές γνώσεις, υπομονή και ενσυναίσθηση από τον άνθρωπό του στην μεταξύ τους καθημερινή συναναστροφή.

Ιαπωνικό Ακίτα: Η υποταγή δεν είναι το φόρτε του

Ακόμη και ο καλύτερος εκπαιδευτής σκύλων δεν θα καταφέρει να πείσει το Ακίτα να ακολουθήσει εντολές που δεν του βγάζουν νόημα. Αυτός ο σοβαρός και αγέρωχος σκύλος δεν έχει καμία σχέση με χαζοζαρούμενα παιχνίδια ή αθλητικά κόλπα.

Επομένως, είναι σχετικά σπάνιο να συναντήσετε ένα Ακίτα σε αθλήματα σκύλων. Ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι ένας εξαιρετικός αθλητής, ο οποίος – εφόσον βρίσκει νόημα πίσω από την άσκηση – μπορεί να επιτύχει καλά αποτελέσματα. Τόσο σε αθλητικό όσο και σε εκπαιδευτικό επίπεδο, η επιτυχία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πειστική ικανότητα του ιδιοκτήτη. Είναι πολύ σημαντικό να μπορεί ο άνθρωπος να βεβαιώσει τον τετράποδο φίλο του ότι η υπακοή θα τον ωφελήσει.

Υγεία του Ιαπωνικού Ακίτα

Παρόλο που τα Ακίτα εκτρέφονται με προτεραιότητα να είναι υγιή, μερικοί απόγονοι αυτής της φυλής εξακολουθούν να υποφέρουν από κληρονομικές ασθένειες και άλλες ευαισθησίες. Σε αυτές περιλαμβάνονται ασθένειες του δέρματος και των τριχών (π.χ. σμηγματίτιδα), αυτοάνοσες διαταραχές, προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς, επιληψία, διαταραχές του θυρεοειδούς και, τέλος, η δυσπλασία του ισχίου (HD), η οποία είναι ευρέως διαδεδομένη στις μεγαλόσωμες φυλές σκύλων.

Σε μια εκτροφή που γίνεται με υπευθυνότητα, ωστόσο, τα ζώα αναπαραγωγής ελέγχονται για όλες τις τυπικές ασθένειες της φυλής, προκειμένου να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο κίνδυνος εμφάνισης ασθενειών.

Διατροφή: Τι πρέπει να λαμβάνω υπόψη μου κατά τη σίτιση;

Απαραίτητη προϋπόθεση για τη μακροζωΐα του σκύλου δεν είναι μόνο η αγορά ενός καθ’ όλα υγιούς κουταβιού, αλλά και η σωστή καθημερινή διατροφή του. Κατά την επιλογή της τροφής – όπως ακριβώς και κατά την αγορά ενός κουταβιού – δεν πρέπει να είναι καθοριστική η τιμή αλλά η ποιότητα.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι το πιο ακριβό φαγητό είναι αυτόματα και το καλύτερο. Ανεξάρτητα από την τιμή, θα πρέπει να εξετάσετε προσεκτικά τα συστατικά. Είναι σημαντικό η τροφή να είναι ισορροπημένη και να παρέχει στο σκύλο σας όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά σε επαρκείς ποσότητες και στις σωστές αναλογίες.

Ανακαλύψτε την ποικιλία μας σε τροφές για σκύλους: Στο ηλεκτρονικό κατάστημα της zooplus θα βρείτε σίγουρα την κατάλληλη ξηρά ή υγρή τροφή για το κατοικίδιό σας.

Είναι τα Ακίτα επιλεκτικά με την τροφή τους;

Τα Ακίτα έχουν τη φήμη ότι έχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις από το φαγητό τους. Μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί αρκετός χρόνος μέχρι να βρείτε μια τροφή που όχι μόνο είναι υγιεινή αλλά και νόστιμη για τον τετράποδο φίλο σας.

Έχετε ωστόσο κατά νου ότι η μετάβαση από τη μία τροφή στην άλλη δεν πρέπει να γίνεται σε σύντομα διαστήματα. Αφήστε στον σκύλο σας να πάρει τον χρόνο του μέχρι να συνηθίσει τη γεύση και να χωνέψει σωστά την τροφή. Οι πολύ συχνές αλλαγές τροφής είναι συχνά στρεσογόνες για τον οργανισμό του σκύλου και μπορεί να οδηγήσουν σε διάρροια ή δυσκοιλιότητα. Επομένως, συνηθίζετε πάντα το σκύλο σας σε μια νέα τροφή σταδιακά – μπορεί να χρειαστεί μια ολόκληρη εβδομάδα μέχρι να ολοκληρωθεί η αλλαγή.

Ποια τροφή είναι η κατάλληλη για το Ακίτα;

Τα Ιαπωνικά Ακίτα είναι επιρρεπή σε δερματικά προβλήματα, όπως αλλεργικά εξανθήματα. Επομένως, καλό είναι να αποφεύγετε να δίνετε χοιρινό κρέας και τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε σόγια. Συνιστάται το μοσχάρι, το αρνί, το ελάφι ή η στρουθοκάμηλος. Εξαρτάται από εσάς και το γούστο του σκύλου σας πώς θα τον ταΐσετε. Με τις ξηρές τροφές, ωστόσο, θα πρέπει να φροντίζετε ο σκύλος σας πίνει αρκετά υγρά.

Θα πρέπει επίσης να αποφεύγετε τις πολλές λιχουδιές ανάμεσα από κάθε γεύμα, ώστε ο σκύλος σας να μπορεί να διατηρήσει το ιδανικό του βάρος. Δύο μερίδες τροφής την ημέρα είναι αρκετές για το Ακίτα σας. Ιδανικά ζυγίζετε τις μερίδες για κάθε ημέρα. Με αυτόν τον τρόπο προλαμβάνετε αποτελεσματικά τον κίνδυνο παχυσαρκίας του σκύλου.

Ιστορία: Ένα ιαπωνικό φυσικό μνημείο

Στην πατρίδα του, την Ιαπωνία, το Ακίτα ήταν γνωστό πολύ πριν από τον Χάτσικο. Απεικονίσεις σκύλων σε πήλινα αγγεία ή χάλκινες καμπάνες μαρτυρούν την ιστορία του αρχικού τύπου σκύλου που μετρά σχεδόν 5.000 χρόνια.

Μελέτες μοριακής γενετικής έχουν πλέον αποδείξει ότι το Ακίτα είναι ένας από τους γενετικά στενότερους συγγενείς του λύκου, μαζί με το Σίμπα Ίνου, το Τσόου-Τσόου και το Σαρ-Πέι. Αυτό το καθιστά μία από τις παλαιότερες φυλές σκύλων στον ασιατικό κόσμο.

Το 1931, ο Ιάπωνας αυτοκράτορας ανακήρυξε το Ακίτα φυσικό μνημείο. Μέχρι το 1945 δεν επιτρεπόταν η εξαγωγή του από την Ιαπωνία.

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές θεωρίες σχετικά με την ακριβή προέλευση της ιαπωνικής εθνικής φυλής. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι τα πρώτα καθαρόαιμα σκυλιά ανακαλύφθηκαν στην περιοχή Ακίτα της Ιαπωνίας. Από εκεί, όχι μόνο κατέκτησαν ολόκληρη την Ιαπωνία, αλλά και την ευρωπαϊκή και την αμερικανική ήπειρο.

Το Ιαπωνικό Ακίτα και το Αμερικανικό Ακίτα

Ο πληθυσμός της φυλής αποδεκατίστηκε σε μεγάλο βαθμό μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιπλέον, τα εναπομείναντα Ακίτα εκείνη την εποχή διέφεραν πολύ στην εμφάνιση και την ιδιοσυγκρασία.

Από τους διαφορετικούς τύπους αναπτύχθηκαν δύο γενετικές γραμμές. Δημιουργήθηκαν τα ιαπωνικά Ακίτα που περιγράφονται εδώ και τα “Αμερικανικά Ακίτα”. Τα τελευταία ήταν το αποτέλεσμα της διασταύρωσης γερμανικών ποιμενικών με Ακίτα. Αυτά εξήχθησαν με τον αμερικανικό στρατό μετά τον πόλεμο και εκτράφηκαν περαιτέρω στις ΗΠΑ.

Στην Ιαπωνία, οι εκτροφείς ξεκίνησαν να αναδημιουργήσουν την αρχική φυλή και διασταύρωσαν τα σκυλιά με τα Matagi Akita για το σκοπό αυτό. Και οι δύο φυλές – η αρχική, λίγο πιο μικρόσωμη ιαπωνική καθώς και η μεγαλόσωμη και πιο σκούρα αμερικανική – αναγνωρίζονται πλέον ως ξεχωριστές φυλές στην FCI.

Διαφορετική χρησιμότητα

Αρχικά, το Ιαπωνικό Ακίτα χρησιμοποιούνταν για το κυνήγι αρκούδων, αγριογούρουνων και φτερωτών θηραμάτων. Αλλά ο θαρραλέος και δυνατός σκύλος πήρε από νωρίς και και τον ρόλο του φύλακα και του κουβαλητή.

Τον 19ο αιώνα, το Ακίτα έπρεπε επίσης να λάβει μέρος σε σκληρές κυνομαχίες, που ήταν πολύ δημοφιλείς εκείνη την εποχή. Για να γίνουν τα σκυλιά που συμμετείχαν στου αγώνες ακόμη μεγαλύτερα και ισχυρότερα, οι εκτροφείς διασταύρωσαν επιπλέον σκύλους Τόσα και Μαστίφ. Το 1908, οι αγώνες αυτοί απαγορεύτηκαν τελικά στην Ιαπωνία.

Σήμερα, οι λάτρεις των σκύλων θεωρούν το πιστό Ακίτα κυρίως ως οικογενειακό σκύλο και σκύλο συντροφιάς. Παρ’ όλα αυτά, το προστατευτικό του ένστικτο, η δύναμή του και η κυνηγετική του ορμή εξακολουθούν να αναγνωρίζονται έντονα στους σημερινούς απογόνους της φυλής. Επομένως, απαραίτητη προϋπόθεση για τη διατήρηση ενός Ακίτα σε οικογενειακό περιβάλλον είναι κατάλληλη σωματική και πνευματική ενασχόληση ως υποκατάστατο αυτών των ενστίκτων καθώς και μια συνεπής ανατροφή.